Uprawa buraka cukrowego jest jedną z najbardziej dochodowych na całym świecie. Warunkiem jej opłacalności jest jednak uzyskanie wysokich ilościowo i jakościowo plonów. Jest to roślina wymagająca pod względem nawożenia. Wymaga odpowiedniego stosowania nawozów i dostarczenia jej kompletu makro i mikroelementów w znacznych ilościach. Nawożenie azotem należy stosować do pewnego momentu. Drugą dawkę doglebową nawozów azotowych należy wysiać, gdy rośliny osiągną fazę 4 liści. Bardzo ważne jest właściwe zaopatrzenie roślin w potas i magnez ze względu na duże znaczenie tych pierwiastków dla zawartości cukru. Niemniej ważne jest zaopatrzenie buraków w mikroelementy, zwłaszcza bor i mangan. Wpływają one na zawartość cukru w korzeniach, a ich niedobór może doprowadzić do groźnych chorób fizjologicznych (np. w przypadku braków boru suchej zgnilizny liści sercowych) i znacznego obniżenia plonu. Bardzo duże znaczenie w odżywianiu buraków ma ich dokarmianie dolistne, które odpowiednio przeprowadzone korzystnie wpływa na wielkość i jakość uzyskanego plonu. Nawożenie dolistne tych roślin powinno stanowić integralną część zabiegów uprawowych.

Azot

  • Wzrost karłowaty, rośliny wątłe
  • Pokrój rośliny „sztywny” (strzelisty)
  • Liście bladozielone

Fosfor

  • Rośliny małe i wątłe
  • Liście bez połysku, ciemnooliwkowe
  • Brzegi liści zabarwione na kolor czerwono-żółty lub cimnobrązowy
  • Czasem słabe brązowe i purpurowe plamy
  • Często występuje fizjologiczna sztywność liści

Potas

  • Liście niebieskozielone
  • Starsze liście zasychają na brzegach i między żyłkami, po czym giną
  • Liście długie i wąskie, na ogonkach tworzą się podłużne, brunatne plamy

Wapń

  • Młode liście skręcone i zgięte na wierzchołku
  • Zamieranie wierzchołków wzrostu i powstawanie licznych karłowatych liści
  • Na glebach kwaśnych dodatkowe objawy „kwasowości” – chloroza liści, rozwidlanie korzeni lub karłowacenie roślin

Magnez

  • Na starszych liściach chloroza między żyłkami, zaczynająca się w pobliżu wierzchołka lub brzegów liścia
  • W dalszym etapie nekroza liści

Bor 

  • Zamieranie liści sercowych
  • Wierzchołki wzrostu przykryte małymi, zdeformowanymi liśćmi
  • Więdnięcie i usychanie starszych liści
  • Marszczenie się, pękanie i żółknięcie blaszki liściowej
  • Gnicie korzeni od środka lub po brzegach

Mangan

  • Liście pionowo wyprostowane, trójkątne w zarysie
  • Zwijanie się do góry brzegów liści
  • Chloro tycznie nakrapiane części liści mogą ulegać perforacji (dziurki)
  • Przy ostrym deficycie żółknięcie całych liści (żółtaczka)

Siarka

  • Objawy podobne do niedoborów magnezu, tylko występują najpierw na młodych liściach
  • Żółknięcie młodych liści
  • Łyżeczkowane deformacje liści