Sadownictwo należy do najbardziej intensywnych działów rolnictwa. Obejmuje ono uprawy drzew i krzewów owocowych oraz roślin jagodowych. W Polsce na skalę towarową uprawiane są w sadach jabłoń, grusza, pigwa, śliwa, brzoskwinia, morela, czereśnia, wiśnia, orzech i leszczyna (drzewa owocowe), agrest, malina, jeżyna, porzeczka, borówka amerykańska, aronia i winorośl (krzewy owocowe) oraz truskawka i ostatnio żurawina (rośliny jagodowe). Wszystkie są roślinami trwałymi (wieloletnimi), narażonymi w ciągu długiego okresu uprawy na wysokie i niskie temperatury, susze, okresowe zalania, a także choroby i szkodniki. Dla osiągnięcia wysokich i dobrych jakościowo plonów konieczne jest odpowiednie ich nawożenie. Przy słabym zaopatrzeniu w składniki pokarmowe nie wykorzystują w pełni swoich potencjalnych możliwości plonotwórczych, owocują słabo, a owoce są niskiej jakości. Prócz podstawowego nawożenia doglebowego, dla uzyskania odpowiednich plonów konieczne jest znane i stosowane przez sadowników od dawna dokarmianie dolistne. Wpływa ono korzystnie na wielkość i jakość plonów, a także zapobiega wielu chorobom fizjologicznym, poprawia wybarwienie owoców i ich właściwości przechowalnicze. W dalszej części przedstawiamy kompleksowe programy dokarmiania dolistnego głównych upraw sadowniczych. Stanowią one pewien wzór dostarczania roślinom odpowiednich składników pokarmowych w kolejnych fazach wegetacji. Sadownicy mogą modyfikować te zalecenia, wybierając odpowiednie nawozy, dostosować ich dawki oraz ilość oprysków do własnego doświadczenia i potrzeb wynikających z analizy gleb, lokalnych warunków, wieku drzew, odmiany, warunków atmosferycznych itp.
- jabłonie i grusze
- wiśnie, czereśnie, śliwy
- porzeczka, agrest, aronia
- malina
- borówka amerykańska
- truskawka